Loft­brú eru loft­fim­leikar með al­manna­fé

Hin svokallaða Loftbrú, eða niðurgreiðsla á flugfargjöldum fyrir íbúa sem búa ákveðið langt frá höfuðborgarsvæðinu, er gríðarleg sóun á almannafé. Það sem meira er: Það er ekkert sem tryggir að Loftbrúin fljúgi ofan í vasa almennings.

Loftbrúin er yfirleitt útskýrð á þann hátt að hún geri fólki auðveldara að sækja þá þjónustu sem það þarfnast til höfuðborgarsvæðisins. Hið augljósa er hins vegar að Loftbrúin er í raun bara styrkur til flugfélaga innanlands. Það er þannig ekkert í hendi um að niðurgreiðslan gagnist farþegum. Allar líkur eru þess vegna á, til lengri tíma, að miðaverð hækki einfaldlega um þá upphæð sem er niðurgreidd af ríkinu, nákvæmlega eins og húsaleigubætur hækka leiguverð.

Flugfélög innanlands eiga vissulega við vanda að etja. Það er hins vegar margt hægt að gera til þess að minnka kostnað fyrir flugfélögin áður en ríkið kemur með mótframlag á miðakaupum. Smári McCarthy fór vel yfir atriði sem væri hægt að huga að fyrst; svo sem „óeðlilegum kostnaði við eftirlit, leyfisveitingum, þungum lendingargjöldum, stöðugjöldum, flugleiðsögugjöldum, og svo jafnvel að aðlaga virðisaukaskatt og annað.“

Völdin heim í hérað

Þegar þetta mál var afgreitt í gegnum fjárlög kom fram að einn og hálfur milljarður á ári ætti að fara í þetta þegar allt kæmi til alls. Ég spurði strax: Af hverju er þessi eini og hálfi milljarður ekki notaður til þess að byggja upp aðstöðu um allt land til þess að geta sinnt þeirri þjónustu í heimabyggð sem fólk leitar eftir á höfuðborgarsvæðinu? Af hverju er verið að ýta undir miðstýringu frá suðvesturhorninu enn einu sinni? Af hverju bjóða hinir sjálfskipuðu „landsbyggðarflokkar“ landsmönnum upp á þetta? Þessir flokkar hafa verið við stjórn meira og minna alltaf – og hver er niðurstaðan? Núverandi ástand. Viljum við að núverandi ástand sé flöskuháls á höfuðborgarsvæðinu?

Nú þegar þetta mál er að komast til framkvæmda er búist við að kostnaðurinn verði um 600 milljónir á ári. Niðurgreiddar ferðir eru ekki eins margar og reiknað var með í upphafi, án þess að við höfum fengið að sjá rökstuðning fyrir því, ekki frekar en upphaflega áætlaðan fjölda ferða. Hvað sem því líður stendur eftir sú staðreynd að það má gera þó nokkuð fyrir 600 milljónir á ári í uppbyggingu þjónustuinnviða.

Við verðum að fara að hugsa byggðamál upp á nýtt. Hvaða þjónusta er nauðsynleg í heimabyggð eða innan hvers atvinnusvæðis? Hvað þarf að gera til þess að auka þá þjónustu og gera hana skilvirkari? Í stað þess að sætta sig bara við þá þróun sem hefur orðið þá þurfum við að spyrja okkur hvað þarf að gera til þess að geta gert þetta betur. Píratar hafa spurt sig að því oft og mörgum sinnum og svörin eru fjölmörg.

Mikilvægasta svarið felst í því að sveitarfélög eru alla jafna undirfjármögnuð miðað við þá þjónustu sem þeim er gert að sinna samkvæmt lögum. Það þarf að laga – og ekki bara með því að hækka tekjuskattsútsvar eða setja meira í einhvern jöfnunarsjóð sveitarfélaga. Vandinn er djúpstæðari en svo. Núverandi kerfi hvetur nefnilega til ákveðinnar uppbyggingarstefnu sem er hvorki sjálfbær né holl fyrir sveitarfélögin.

Verið rík, búið stórt og ekki biðja um neitt

Í dag fá sveitarfélögin tekjur í gegnum tekjuskatt einstaklinga og með fasteignagjöldum. Önnur gjöld eru nefskattar sem renna beint í ákveðin verkefni eins og holræsagjald, leikskólagjöld og þess háttar. Til þess að sinna almennum lögbundum verkefnum eins og rekstri grunnskóla hafa sveitarfélög bara útsvar og fasteignagjöld.

Það þýðir að sveitarfélagið vill helst að þau sem búa í sveitarfélaginu hafi sem hæstar tekjur og búi í stórum húsum – en þiggi ekki þjónustu af sveitarfélaginu. Það þýðir líka að einu tekjurnar sem sveitarfélögin hafa af atvinnustarfsemi eru gjöld af því húsnæði sem sú atvinnustarfsemi notar. Þess vegna er stóriðjan svo mikilvæg víða, það er mikil búbót að fá risastórt húsnæði þó störfin sem eru þar á bak við séu fá. Fasteignagjöldin eru há en vinnustaðurinn þarf hins vegar hlutfallslega litla þjónustu frá sveitarfélaginu á móti. Allir hljóta að sjá hvað þetta eru óheilbrigðir hvatar til atvinnuuppbyggingar

Loftbrú ekki lausnin

Lausnin er fjölbreyttara útsvar sveitarfélaga. Að sveitarfélög fái útsvarshlutfall af virðisaukaskatti, fjármagnstekjum og fyrirtækjaskatti. Það myndi þýða að sveitarfélög fengju tekjur af starfsemi fyrirtækja sem eru ekki einu sinni með höfuðstöðvar í viðkomandi sveitarfélagi. Það myndi þýða að ferðamenn sem versla mjólk í búðinni borga útsvar til sveitarfélagsins. Það myndi þýða að atvinnuþróun sveitarfélaga myndi taka stakkaskiptum þar sem fleiri og smærri fyrirtæki myndu skila meiru til nærsamfélagsins en færri og stærri. Afleiðingin af því væri betri þjónusta og minni þörf á flugi til höfuðborgarinnar eftir miðstýrðu þjónustunni.

Kannski er það þess vegna sem sú leið var ekki farin. Kannski vilja þessir plat-landsbyggðarflokkar bara geta flogið fram og til baka út á land? Nýta sér skort á þjónustu sem afsökun fyrir því að styrkja flugið, í staðinn fyrir að efla þjónustu um allt land?

Greinin birtist fyrst á Vísi 11. september 2020 10:30.

Kommentakerfi Pírata

Og ólögum eyða

Þegar öryggi okkar er ógnað hugsum við gjarnan um eigin hag en ekki annarra. Það er eingöngu...

On­lyFans, klám og ó­skyn­sam­legar refsingar

Umræðan um klám er mikilvæg og henni er hvergi nærri lokið. Það eru margir vinklar á henni...

Píratar í 10 ár og meira

Píratahreyfingin er 16 ára gömul á heimsvísu en 10 ára gömul á Íslandi. Árið 2013 tóku Píratar...

Borgarbúar skulu fá fyrsta flokks hjólastíga

Of oft þarf ég að grípa inn í tilvik þar sem mér finnst vanta upp á grænan...

Þegar kerfið segir nei

Þegar sambandsslit ganga vel eru þau samt erfið. Þegar þau ganga illa og annar aðilinn fæst jafnvel...

Áratugur í Íslenskum stjórnmálum

Það er sagt að vika sé langur tími í pólitík, svo það hlýtur að teljast ágætt að...

A Decade in Icelandic Politics

There is a saying that a week is a long time in politics, so the fact that...

Manneskjan í jakkafötunum

Áður en ég byrjaði í stjórnmálum sá ég þingmenn alltaf fyrir mér sem fólk í jakkafötum og...

Destroyed by Unjust Law

We tend to think of our own interests rather than others when our safety is threatened, but...

Og ólögum eyða

Þegar öryggi okkar er ógnað hugsum við gjarnan um eigin hag en ekki annarra. Það er eingöngu...

Börn í kerfinu þola enga bið

Samfélagið hefur nú heyrt hræðilegar og átakanlegar sögur af reynslu kvenna sem hlutu úrræði á Laugalandi í...

Suðvesturkjördæmi tapar þingmanni

Okkur mun ekki skorta áskoranir á nýju ári. Farsóttir, náttúruhamfarir og sveitarstjórnarkosningar auk þess sem Alþingi hefur...

Meina þingmenn það sem þeir sögðu?

Ríki heims stefna á að vinna langtum meira jarðefnaeldsneyti en óhætt er, ætli þau að ná markmiðum...

Lýðræði er miklu meira en bara kosningar

Slagorð Pírata fyrir alþingiskosningarnar er „Lýðræði - ekkert kjaftæði“ og ekki að ástæðulausu.  Píratar voru stofnaðir til þess...

Skattarnir sem þú sérð ekki

Við Píratar erum stundum gagnrýnd fyrir það að tala mikið um aðgerðir gegn spillingu. Það sé óþarfi...

Ert þú með lægri laun en þing­maður?

Píratar telja að skattkerfið eigi að vera tvennt: Stigvaxandi (á ensku: progressive) og grænt. Það þýðir annars vegar að...